مرکزتحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی
پژوهش های کاربردی زراعی
2538-4066
2538-4058
30
2
2017
06
22
بررسی اثرات تاریخ کاشت بر شاخص های رشد و عملکرد و اجزای عملکرد ارقام گندم بهاره در نیشابور
1
18
FA
زینب
بایگی
دانشجوی دکترا- رشته زراعت- دانشگاه آزاد تاکستان
zeynabbaigi@gmail.com
سعید
سیف زاده
0000 0002 3960 7999
استادیار دانشکده کشاورزی - گروه زراعت- دانشگاه آزاد تاکستان
saeedsayfzadeh@yahoo.com
امیر حسین
شیرانی راد
0000-0002-4707-5953
استاد موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی ،کرج، ایران
shirani.rad@gmail.com
سید علیرضا
ولدآبادی
دانشیار دانشکده کشاورزی- گروه زراعت- دانشگاه آزاد تاکستان
dr.valadabady@yahoo.com
احمد
جعفرنژاد
استادیار مرکز تحقیقات کشاورزی ومنابع طبیعی خراسان رضوی- نیشابور
ajafarnzhad@yahoo.com
10.22092/aj.2018.109088.1113
به منظور مطالعه بررسی اثرات تاریخ کاشت بر شاخص های رشد و عملکرد و اجزای عملکرد برخی ارقام گندم بهاره آزمایشی در سال 94-1393 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی نیشابور انجام شد. در این راستا شش رقم گندم چمران، پیشتاز، بهار، سیروان، سیوند و پارسی در سه تاریخ کاشت20 مهر،20 آبان و 20 آذر در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی و به صورت کرت های خردشده در سه تکرار کشت شدند. تاریخ های کاشت در کرت های اصلی و ارقام گندم درکرت های فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد با تاخیر در کاشت شاخص های فیزیولوژیک همچون شاخص سطح برگ، سرعت رشد محصول، وزن خشک تجمعی کاهش یافته است. اثر تاریخ کاشت در سطح 1 درصد بر عملکرد دانه معنیدار بود، و تأخیر در کاشت باعث کاهش عملکرد دانه گردید. تاریخ کاشت 20 مهر و20 آذر با میانگین 6113 و 4124 کیلوگرم در هکتاربه ترتیب بیشترین و کمترین عملکرد دانه را داشت . نتایج تجزیه همبستگی نشان داد که تعداد سنبله در واحد سطح بیشترین تأثیر را در بین اجزاء عملکرد بر عملکرد نهایی گندم داشت. همچنین بین عملکرد دانه با متوسط سرعت رشد محصول همبستگی مثبت و معنی داری مشاهده شد. نتیجه کلی نشان داد که تاریخ کاشت 20 مهر با مقدار 6113 کیلوگرم در هکتار و رقم بهار با 5391 کیلوگرم در هکتار عملکرد دانه از شاخص سطح برگ و سرعت رشد محصول بیشتری نیز برخوردار بوده است .
دما,سرعت رشد محصول,عملکرد دانه,گندم نان
https://aj.areeo.ac.ir/article_115964.html
https://aj.areeo.ac.ir/article_115964_218c824c8ed7a3d68d2c9f7afac6b85c.pdf
مرکزتحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی
پژوهش های کاربردی زراعی
2538-4066
2538-4058
30
2
2017
06
22
اثرات ریزگرد و تنش خشکی بر برخی خصوصیات فیزیولوژیکی در گیاه ماش (Vigna radiata L.)
19
30
FA
پگاه
فاطمی نژاد
دانشجوی کارشناسی ارشد زیستشناسی، گروه زیستشناسی، دانشکده تحصیلات تکمیلی، دانشکاه آزاد اسلامی واحد بروجرود، ایران.
pegah.fatemi@yahoo.com
حسین
لاری یزدی
گروه زیستشناسی، دانشکده تحصیلات تکمیلی، دانشکاه آزاد اسلامی واحد بروجرود
lary.hossein1112@yahoo.com
مسعود
رفیعی
استادیار، بخش تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان لرستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، خرم آباد، ایران.
rafieemasoud@yahoo.com
10.22092/aj.2018.109025.1109
ریزگرد مشکل نوظهوری است که همراه با تنش خشکی مناطقی از غرب و جنوب کشور را درگیر کرده است. به منظور بررسی تأثیر این دو عامل بر خصوصیات فیزیولوژیکی گیاه ماش (Vigna radiata L.)، آزمایشی بصورت کرتهای خرد شده بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با 4 تکرار در تابستان سال زراعی 1394 در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی لرستان انجام شد. عامل تنش خشکی از طریق آبیاری پس از 70 (آبیاری نرمال)، 80، 90 و 100 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس الف در کرت-های اصلی و عامل شبیهسازی ریزگرد شامل سه سطح شاهد (بدون ریزگرد) و کاربرد 50 و 100 میلیگرم در متر مکعب ریزگرد در کرتهای فرعی قرار گرفت. نتایج نشان داد که میزان کلروفیلa تحت تأثیر همافزائی افزایش غلظت ریزگرد و تشدید تنش خشکی بطور معنیداری کاهش یافت. تنش خشکی همچنین باعث کاهش معنیداری در کلروفیلهای b وa+b و همچنین قندها و پروتئینهای محلول برگ گردید. رابطه خطی معنیدار و منفی میان تنش خشکی با عملکرد دانه و مثبت میان تنش خشکی با محتوی پرولین برگ در گیاه ماش مشاهده شد. درمجموع گیاه ماش علیرغم کاهش عملکرد دانه، سعی در تعدیل تنش خشکی از طریق تنظیم اسمزی با افزایش اسمولیتهای پرولین و قندهای محلول نمود و واکنش تقابلی به ریزگرد نشان نداد.
کلروفیل a,کلروفیل b,تنظیم اسمزی,عملکرد دانه
https://aj.areeo.ac.ir/article_115963.html
https://aj.areeo.ac.ir/article_115963_1dbc0e03c0101ee75408edfdc5971247.pdf
مرکزتحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی
پژوهش های کاربردی زراعی
2538-4066
2538-4058
30
2
2017
06
22
تأثیر قارچ مایکوریزا و نانو اکسید روی بر عملکرد، تجمع ماده خشک، سرعت و طول دوره پر شدن دانه گندم در شرایط شوری خاک
31
49
FA
رئوف
سید شریفی
اربیل دانشگاه محقق اردبیلی دانشکده کشاورزی گروه زراعت و اصلاح نباتات
raouf_ssharifi@yahoo.com
راضیه
خلیل زاده
دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی
khalilzadehrazieh@yahoo.com
ثریا
سلطان مرادی
دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی
moradi@yahoo.com
10.22092/aj.2018.109183.1116
به منظور مطالعه اثر مایکوریزا و نانو اکسید روی بر عملکرد، تجمع ماده خشک، سرعت و طول دوره پر شدن دانه گندم در شرایط شوری خاک، آزمایش فاکتوریلی با طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل شوری خاک در سه سطح (عدم اعمال شوری، شوری40 و80 میلیمولار با نمک NaCl)، کاربرد مایکوریزا در دو سطح (عدم کاربرد و کاربرد میکوریزا) و محلولپاشی با نانو اکسید روی در سه سطح (عدم مصرف، مصرف 4/0 و 8/0 گرم در لیتر) بودند. مقایسه میانگینها نشان داد بالاترین عملکرد (45/0 گرم در بوته)، سرعت پر شدن دانه (0022/0 گرم در روز)، طول دوره پر شدن (28 روز)، دوره موثر پر شدن دانه (55/28 روز) و حداکثر وزن دانه (0606/0 گرم) به ترکیب تیماری کاربرد میکوریز، محلولپاشی 8/0 گرم در لیتر نانو اکسید روی و عدم اعمال شوری بهدست آمد. اعمال شوری80 میلیمولار، عملکرد دانه را 21 درصد کاهش داد و محلولپاشی بالاترین سطح نانو اکسید روی و کاربرد مایکوریزا 66 درصد از این کاهش عملکرد را جبران کرد. از این رو میتوان پیشنهاد نمود که به منظور افزایش عملکرد، طول دوره و دوره موثر پر شدن دانه و برخی دیگر از شاخص های رشدی مانند توده زنده کل در شرایط شوری، کاربرد میکوریز و محلول پاشی با نانواکسید روی به کار برده شود.
کودهای زیستی,زیستتوده کل,میکوریز,عناصر ریز مغذی,محلولپاشی
https://aj.areeo.ac.ir/article_115966.html
https://aj.areeo.ac.ir/article_115966_f3a96727cf577fe4ef7dd09c4599a983.pdf
مرکزتحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی
پژوهش های کاربردی زراعی
2538-4066
2538-4058
30
2
2017
06
22
تأثیر بارشهای متغیر انتهای فصل، آبیاری تکمیلی و همزیستی میکوریزایی بر عملکرد و کیفیت (علوفه و دانه) عدس دیم
50
74
FA
علیرضا
پیرزاد
گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، ارومیه-ایران
a.pirzad@urmia.ac.ir
محمود
مظلومی ممیندی
گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه ، ارومیه-ایران.
mazlomi_m@yahoo.com
جلال
جلیلیان
دانشگاه ارومیه، دانشکده کشاورزی، گروه زراعت
j.jalilian@urmia.ac.ir
10.22092/aj.2018.109891.1139
پایان متغیر بارشهای بهاره در مناطق خشک و نیمهخشک، عملکرد عدس را در کشت دیم تحت تأثیر قرار میدهد. روشهایی مانند تقویت روابط میکوریزایی و آبیاری تکمیلی میتوانند بخشی از کاهش عملکرد ناشی از کمبود آب را جبران نمایند. این آزمایش دوساله به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سالهای 1393و 1394 در مرکز تحقیقات کشاورزی آذربایجان غربی بر روی عدس رقم زیبا انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل زمان پایان بارندگی (20 اردیبهشت، 3 خرداد و 17 خرداد)، همزیستی قارچ (شاهد و قارچ گونه Glomus intraradices) و آبیاری (دیم و یک نوبت آبیاری تکمیلی) بودند. کیفیت علوفه (فسفر، کلسیم و پروتئین) و دانه (فسفر) عدس میکوریزایی در شرایط آبیاری تکمیلی نسبت به کشت دیم بهبود یافت. در گیاهان غیرمیکوریزایی با ادامه بارش تا 17 خرداد عملکرد دانه در هر دو شرایط کشت دیم (10 درصد) و آبیاری تکمیلی (15 درصد) نسبت به پایان زودهنگام بارندگی (20 اردیبهشت) افزایش پیدا کرد. این افزایش عملکرد دانه برای گیاهان میکوریزایی دیم و آبیاری شده 7 درصد بود که نشاندهنده کاهش کمتر عملکرد در گیاهان میکوریزایی است. در هر دو سیستم کاشت، گیاهان میکوریزایی عملکرد علوفه بالاتری داشتند. در این ارتباط بیشترین مقدار تولید علوفه (98/1072 کیلوگرم در هکتار) در گیاهان میکوریزایی آبیاری شده، و بیشترین عملکرد دانه (96/472 کیلوگرم در هکتار) از گیاهان میکوریزایی آبیاری شده در شرایط ادامه بارندگی تا 17 خرداد بهدست آمدند. به طور کلی، آبیاری تکمیلی روند افزایشی عملکرد علوفه عدس را در هر سه شرایط قطع بارندگی نسبت به دیم بهبود بخشید.
پروتئین,خشکی,عدس,فسفر,گلوموس
https://aj.areeo.ac.ir/article_115967.html
https://aj.areeo.ac.ir/article_115967_534a885e5777cdd9d01e99b379393249.pdf
مرکزتحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی
پژوهش های کاربردی زراعی
2538-4066
2538-4058
30
2
2017
06
22
مدیریت تلفیقی حاصلخیزی خاک برای بهبود عملکرد علوفهی ذرت
75
90
FA
امیرصالح
بغدادی
گروه زراعت، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران
amirsalehbaghdadi@gmail.com
علی
کاشانی
گروه زراعت، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران
alro-kaschani@yahoo.com
فرید
گل زردی
موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
f.golzardi@areeo.ac.ir
محمد نبی
ایلکایی
گروه زراعت، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران
10.22092/aj.2018.109947.1141
بهمنظور بررسی تأثیر مدیریت تلفیقی حاصلخیزی خاک بر عملکرد علوفه ذرت، آزمایشی مزرعهای در کرج در سال زراعی 93-1392 اجرا شد. آزمایش بهصورت کرتهای خردشده بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. عامل اصلی در چهار سطح شامل آیش، کود دامی و کودهای سبزِ پرکو و بوکو (از خانواده براسیکاسه) و عامل فرعی میزان مصرف کود نیتروژن در سه سطح شامل 120، 240 و 360 کیلوگرم اوره در هکتار بودند. نتایج نشان داد که تأثیر تیمارهای پیشکاشت و کود نیتروژن بر عملکرد علوفه تر، عملکرد علوفه خشک، ارتفاع بوته، ارزش غذایی نسبی، عملکرد پروتئین، عملکرد ماده خشک مصرفی و عملکرد ماده خشک قابل هضم در سطح احتمال یک درصد معنیدار بود. بیشترین و کمترین عملکرد ماده خشک قابل هضم (43/15 و 93/8 تن در هکتار) به ترتیب در پیشکاشت پرکو و کود دامی حاصل شد. برهمکنش تیمارهای پیشکاشت و میزان نیتروژن بر عملکرد پروتئین و ارزش غذایی نسبی معنیدار گردید، بهنحویکه بیشترین عملکرد پروتئین (6/2537 کیلوگرم در هکتار) و ارزش غذایی نسبی (55/197 درصد) در پیشکاشت پرکو و مصرف 240 کیلوگرم اوره در هکتار به دست آمد. از آنجا که با کاربرد پرکو به عنوان کود سبز و مصرف 240 کیلوگرم اوره در هکتار، بیشترین عملکرد ماده خشک قابل هضم به دست آمد، تیمار مذکور به عنوان تیمار برتر در این آزمایش قابل توصیه میباشد. با توجه به نتایج این پژوهش کاربرد تلفیقی کودهای آلی با کود شیمیایی نیتروژن، ضمن کاهش قابلتوجه در مصرف کود شیمیایی نیتروژن میتوان اثرات سوء زیستمحیطی آنها را کاهش داد.
بوکو,پرکو,عملکرد پروتئین,کود دامی,نیتروژن
https://aj.areeo.ac.ir/article_115968.html
https://aj.areeo.ac.ir/article_115968_a3253c2b0d36dc6cf59b606203319279.pdf
مرکزتحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی
پژوهش های کاربردی زراعی
2538-4066
2538-4058
30
2
2017
06
22
اثر مقدار و زمان مصرف ورمیکمپوست بر عملکرد و اجزای عملکرد برنج (Oryza sativa L.) رقم طارم هاشمی
91
110
FA
نوراله
خیری
0000-0002-1347-2504
باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد آیت الله آملی، دانشگاه آزاد اسلامی، آمل، ایران
norollah.kheyri@yahoo.com
10.22092/aj.2018.114711.1169
بهمنظور بررسی اثر مقدار و تقسیط ورمیکمپوست بر عملکرد و اجزای عملکرد برنج رقم طارم هاشمی، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 94-1393 در مزرعهای واقع در شهرستان آمل اجرا گردید. مقدار ورمیکمپوست در چهار سطح (0، 5، 10 و 15 تن در هکتار) به عنوان عامل اصلی و زمان تقسیط ورمیکمپوست در پنج سطح (T1: 100 درصد کود پایه، T2: 50 درصد کود پایه + 50 درصد مرحله پنجهزنی، T3: 50 درصد کود پایه + 50 درصد مرحله خوشهدهی، T4: 50 درصد پنجهزنی + 50 درصد خوشهدهی و T5: 33/33 درصد کود پایه + 33/33 درصد پنجهزنی + 33/33 درصد خوشهدهی) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که کاربرد مقادیر بیشتر ورمیکمپوست سبب بهبود صفات زراعی و عملکرد دانه گردید، به گونهای که با مصرف 10 و 15 تن در هکتار ورمیکمپوست، عملکرد دانه بهترتیب حدود 22/4 و 24 درصد در مقایسه با شاهد افزایش یافت. حداکثر عملکرد دانه با میانگین 3863 کیلوگرم در هکتار با اعمال تقسیط T5 بهدست آمد و با کاربرد تیمار T1، عملکرد دانه به میزان 16/4 درصد کاهش یافت. با توجه به نتایج این تحقیق میتوان تیمار مصرف 10 تن در هکتار ورمیکمپوست را به جهت کاهش هزینه کود مصرفی نسبت به مصرف 15 تن در هکتار، به عنوان بهترین میزان کود ورمیکمپوست و همچنین تیمار تقسیط در سه مرحله پایه، پنجهزنی و خوشهدهی را به عنوان بهترین تیمار جهت بهبود عملکرد دانه برنج در نظر گرفت.
برنج,تقسیط,عملکرد دانه,مقدار مصرف,ورمیکمپوست
https://aj.areeo.ac.ir/article_115969.html
https://aj.areeo.ac.ir/article_115969_33c9914652ef8ee7ac50a320cf4645f2.pdf