یکی از فاکتورهای مؤثر در افزایش تولید برنج در واحد سطح رعایت اصول بهزراعی از جمله فاصله کشت به منظور دستیابی به تراکم مطلوب در واحد سطح و مصرف بهینه کود نیتروژن میباشد. بدین جهت، آزمایشی در سال زراعی 1388 در مؤسسه تحقیقات برنج، معاونت مازندران- آمل برای لاین شماره 8615 انجام گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، فاکتورهای فاصله کاشت در سه سطح (30×16، 20×20 و 25×25 سانتیمتر) و کود نیتروژن در چهار سطح (صفر، 200، 250 و 300 کیلوگرم اوره در هکتار) اجرا گردید. در این تحقیق، صفاتی نظیر ارتفاع بوته، طول خوشه، تعداد پنجه بارور در کپه، تعداد دانه پر، پوک و کل دانه در خوشه، وزن هزار دانه و عملکرد دانه اندازهگیری شد. نتایج حاصل از تجزیه آماری دادهها نشان داد که تأثیر فواصل بوته بر طول خوشه، تعداد پنجه(P<0.05) و عملکرد دانه(P<0.01) لاین مورد آزمایش معنی دار بود. بیشترین عملکرد در فواصل بوته 20×20 سانتی متر با 2/7744 کیلوگرم در هکتار به دست آمد. اثر کود نیتروژن بر ارتفاع بوته، طول خوشه، تعداد پنجه، تعداد کل دانه، تعداد دانه پوک در خوشه و عملکرد دانه در سطح احتمال یک درصد معنیدار بود. بیشترین عملکرد دانه با مقدار 9/7898 کیلوگرم مربوط به مصرف 250 کیلوگرم اوره در هکتار بود. اثر متقابل دو عامل نیز تنها بر تعداد دانه پوک در خوشه معنی دار گردید. لذا برای دستیابی به پتانسیل عملکرد لاین 8615، فواصل بوته 20×20 سانتیمتر و میزان مصرف 250 کیلوگرم اوره در هکتار توصیه می گردد.